سیخ و سنگ

سیخ و سنگ روشی برای تدخین تریاک است که با استفاده از یک وسیلهٔ فلزی سیخ‌مانند، سنجاق (یا چیزی شبیه به آن) و لول انجام می‌شود. براساس پژوهشی در سال ۱۳۸۰، این روش شایع‌ترین روش برای تدخین و کشیدن تریاک در ایران است و نزدیک به ۲۹٪ از مصرف تریاک ایران، به این روش انجام می‌شود.^[۱] این نسبت در برخی از استان‌های کشور به مراتب بیشتر است.^[۲]

در این روش ابتدا سیخ را بر روی شعله حرارت داده و آن را داغ می‌کنند. سپس با استفاده از سنجاق، قطعهٔ کوچکی از تریاک (حب) را به سیخ.^[۳]یک می‌چسبانند. دود حاصله از سوختن تریاک را با لوله (مثلاً لولهٔ خودکار) به سیستم تنفسی انتقال می دهند.